رابطه بین ساختار مالکیت و کنترل با هموارسازی سود

زمانی که مدیران انگیزه ای برای دستکاری سود داشته باشند، قابلیت اتکای سود زیر سوال می رود و همین امر سبب می شود که مدیران فرصت گمراه کردن سهامداران و استفاده کنندگان برون سازمانی را داشته باشند. یکی از انگیزه های شرکتها برای دستکاری سود زمانی است که به دلیل وجود مالکیت متمرکز و نزدیکی سهامدار عمده به مدیران شرکت، تضاد منافع، بیشتر به شکل مجادله بین سهامدار عمده و سهامدار جزء نمود پیدا می کند. در این حالت سهامداران عمده تمایل دارند برای نیل به منافع خود دست به مدیریت سود بزنند. البته تمرکز مالکیت، از انگیزه مدیران برای مدیریت سود به دلایل شخصی و به دلایلی غیر از حمایت از منافع سهامداران عمده می کاهد. طی تحقیقاتی که صورت گرفته است مشخص شده است در کشور امریکا و کشورهای اروپایی ساختار مالکیت متمرکز می تواند مساله نمایندگی بین مدیران و سهامداران را کاهش دهد و بنابر این می تواند انگیزه مدیران برای هموارسازی سود را کاهش دهد. مساله اصلی این تحقیق این است که غیر متمرکز شدن ساختار مالکیت و تنوع سهامداران که یکی از ابزارهای حاکمیت شرکتی است، تا چه اندازه می تواند در کاهش هموارسازی سود توسط شرکتها موثر باشد. در این تحقیق بدین نتیجه دست یافتیم که می توان با استفاده از ترکیب سهامداران شرکت، رفتار هموارسازی سود را توضیح داد. به بیان دیگر رابطه معنی دار بین میزان سهامداران نهادی و تمرکز مالکیت با هموارسازی سود مشاهده شد.